तुदति
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल् ।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)।शेषे प्रथमः(१।४।१०७)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)।द्वयेकयोर्द्विवचनैकवचने(१।४।२२)। तुद् तिप्।
तिङ् शित् सार्वधातुकम् (३।४।११३)। कर्तरि शप् (३।१।६८)। तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श तिप्।
हलन्त्यम् (१।३।३)। लशक्वतद्धिते (१।३।८)। तुद् अ ति।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुदति।
तुदतः
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल् ।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)।शेषे प्रथमः(१।४।१०७)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)। द्वयेकयोर्द्विवचनैकवचने(१।४।२२)। तुद् तस्।
तिङ् शित् सार्वधातुकम्(३।४।११३)। कर्तरि शप्(३।१।६८)। तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श तस्।
लशक्वतद्धिते(१।३।८)। न विभक्तौ तुस्माः(१।४।१)। अनेन सूत्रेण सकरस्य लोपः न स्यात्। तुद् अ तस् ।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुद् अ तस् ।
ससजुषो रुः(८।२।६६)। उपदेशेऽजनुनासिक् इत्(१।३।२)। विरामोऽवसानम्(१।४।१०९)। खरवासनयोर्विसर्जनीयः(८।३।१५)। तुदतः।
तुदन्ति
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल् ।
लस्य(३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ्(३।४।७८)।तिप्-तस्-झि, सिप्-थस्-थ, मिप्-वस्-मस् त-आताम्-झ, थास्-आथाम्-ध्वम्, इट्-वहि-महिङ्।लः परस्मैपदम्(१।४।९८)। तङानावत्मनेपदं(१।४।१००)। शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)। तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः(१।४।१००)। शेषे प्रथमः(१।४।१०७)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)। बहुषु बहुवचनम् (१।४।२१)। तुद् झि।
तिङ्।शित् सार्वधातुकम्(३।४।११३)। कर्तरि शप्(३।१।६८)। तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श झि।
यस्मात् प्रत्ययविधिस्तदादि प्रत्ययेऽङ्गम्(१।४।१३)। झोऽन्तः(७।१।३)। तुद् श अन्ति।
लशक्वतद्धिते(१।३।८)। तुद् अ अन्ति।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुद् अ अन्ति।
अतो गुणे(६।१।९४)। अपदान्तात् अतः गुणे एकः पूर्वपरयोः पररूपं स्यात्। तुदन्ति।
तुदसि
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल्।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)। युष्मद्युपपदे समानाधिकरणे स्थानिन्यपि मध्यमः(१।४।१०५)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)। द्वयेकयोर्द्विवचनैकवचने(१।४।२२)। तुद् सिप्।
तिङ्।शित् सार्वधातुकम्(३।४।११३)। कर्तरि शप्(३।१।६८)। तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श सिप्।
लशक्वतद्धिते(१।३।८)। तुद् अ सि।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्यः गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुदसि।
तुदथः
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल्।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)। युष्मद्युपपदे समानाधिकरणे स्थानिन्यपि मध्यमः(१।४।१०५)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)। द्वयेकयोर्द्विवचनैकवचने(१।४।२२)। तुद् थस्।
तिङ्।शित् सार्वधातुकम्(३।४।११३)। कर्तरि शप्(३।१।६८)। तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श थस्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। लशक्वतद्धिते(१।३।८)। न विभक्तौ तुस्माः(१।४।१)। अनेन सूत्रेण सकारस्य लोपः न स्यात्। तुद् अ थस्।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुद् अ थस्।
ससजुषो रुः(८।२।६६)। उपदेशेऽजनुनासिक् इत्(१।३।२)। विरामोऽवसानम्(१।४।१०९)। खरवासनयोर्विसर्जनीयः(८।३।१५)। तुदथः।
तुदथ
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल्।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)। युष्मद्युपपदे समानाधिकरणे स्थानिन्यपि मध्यमः(१।४।१०५)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)। बहुषु बहुवचनम् (१।४।२१)। तुद् थ।
तिङ् शित् सार्वधातुकम् (३।४।११३)। कर्तरि शप्(३।१।६८)। तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श थ।
लशक्वतद्धिते(१।३।८)। तुद् अ थ।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुदथ।
तुदामि
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल्।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)। अस्मद्युत्तमः(१।४।१०७)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)।द्वयेकयोर्द्विवचनैकवचने(१।४।२२)। तुद् मिप्।
तिङ्।शित् सार्वधातुकम् (३।४।११३)। कर्तरि शप् (३।१।६८)। दिवादिभ्यः तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श मिप्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। लशक्वतद्धिते(१।३।८)। तुद् अ मि।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुद् अ मि।
यस्मात् प्रत्ययविधिस्तदादि प्रत्ययेऽङ्गम् (१।४।१३)। अङ्गस्य(६।४।१)। तिङ् शित् सार्वधातुकम् (३।४।११३)। अतो दीर्घो यञि (७।३।१०१)।यञ् = य व र ल ञ म ङ ण न झ भ । तुदामि।
तुदावः
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल्।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)। अस्मद्युत्तमः(१।४।१०७)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)।द्वयेकयोर्द्विवचनैकवचने(१।४।२२)। तुद् वस्।
तिङ् शित् सार्वधातुकम्(३।४।११३)। कर्तरि शप्(३।१।६८)। दिवादिभ्यः तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श वस्।
लशक्वतद्धिते(१।३।८)। न विभक्तौ तुस्माः (१।४।१)। अनेन सूत्रेण सकरस्य लोपः न स्यात्। तुद् अ वस्।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुद् अ वस्।
यस्मात् प्रत्ययविधिस्तदादि प्रत्ययेऽङ्गम्(१।४।१३)। अङ्गस्य(६।४।१)। तिङ्शित् सार्वधातुकम्। अतो दीर्घो यञि(७।३।१०१)। तुदावस्।
ससजुषो रुः(८।२।६६)। उपदेशेऽजनुनासिक् इत्(१।३।२)। विरामोऽवसानम्(१।४।१०९)। खरवासनयोर्विसर्जनीयः(८।३।१५)। यञ् = य व र ल ञ म ङ ण न झ भ। तुदावः।
तुदामः
तुदँ व्यथने - इति धातुपाठेऽस्ति। तुदँ।
भूवादयो धातवः (१।३।१)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। अदर्शनं लोपः(१।१।५९)। तुद्।
वर्तमाने लट् (३।२।१२३) । लः कर्मणि च भावे चाकर्मकेभ्यः (३।४।६९)। अत्र ‘कर्तरि’ इत्यस्यनुवृतिरस्ति। तुद् लट्।
हलन्त्यम्(१।३।३)। उपदेशेऽजनुनासिक इत्(१।३।२)। तस्य लोपः(१।३।९)। तुद् ल्।
लस्य (३।४।७७)। तिप् तस् झि सिप् थस् थ मिप्वस् मस् तातां झ थासाथां ध्वमिङ्वहि महिङ् (३।४।७८) । तिप्-तस्-झि,सिप्-थस्-थ,मिप्-वस्-मस्,त-आताम्-झ,थास्-आथाम्-ध्वम्,इट्-वहि-महिङ् । लः परस्मैपदम् (१।४।९८)।तङानावत्मनेपदं (१।४।१००) ।शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्(१।३।७८)।तिङ्स्त्रीणि त्रीणि प्रथममध्यमोत्तमाः (१।४।१००)। अस्मद्युत्तमः(१।४।१०७)। तान्येकचवनद्विवचनबहुवचनान्येकशः(१।४।१०१)। बहुषु बहुवचनम् (१।४।२१)। तुद् मस्।
तिङ्।शित् सार्वधातुकम्(३।४।११३)। कर्तरि शप्(३।१।६८)। दिवादिभ्यः तुदादिभ्यः शः(३।१।७७)। तुद् श मस्।
लशक्वतद्धिते(१।३।८)। न विभक्तौ तुस्माः(१।४।१)। अनेन सूत्रेण सकारस्य लोपः न स्यात्। तुद् अ मस्।
ह्रस्वं लघु (१।४।१०)। पुगन्तलघूपधस्य च (७।३।८६)। अलोऽन्त्यात् पूर्व उपधा(१।१।६४)। इत्येभ्य गुणः स्यात्। सार्वधातुकमपित् (१।२।४)। क्ङिति च (१।१।५)। इत्याभ्यां गुणः निषिद्ध्यते। तुद् अ मस्।
यस्मात् प्रत्ययविधिस्तदादि प्रत्ययेऽङ्गम् (१।४।१३)। अङ्गस्य(६।४।१)। तिङ्शित् सार्वधातुकम्(३।४।११३)। अतो दीर्घो यञि (७।३।१०१)। यञ् = य व र ल ञ म ङ ण न झ भ। तुदामस्।
ससजुषो रुः(८।२।६६)। उपदेशेऽजनुनासिक् इत्(१।३।२)। विरामोऽवसानम् (१।४।१०९)। खरवासनयोर्विसर्जनीयः(८।३।१५)। तुदामः।